Παιδική Βαρηκοΐα

ΠΑΙΔΙΚΗ ΒΑΡΗΚΟΪΑ

Γράφτηκε στις 14/06/2011. Συγγραφέας: Σαμίου Γεωργία, Λογοθεραπεύτρια

Η βαρηκοΐα είναι η μείωση της ακουστικής ικανότητας και όχι η απώλειά
της.Η βαρηκοΐα μπορεί να είναι συγγενής,δηλαδή να οφείλεται σε γενετικά
αίτιαπου αναφέρονται πριν από τη γέννηση του παιδιού,ή επίκτητη η οποία
οφείλεται σε αίτια που εμφανίζονται μετά τη γέννηση.

Επιπλέον, η βαρηκοΐα μπορεί να είναι μονόπλευρη δηλαδή η δυσλειτουργία
να εντοπίζεται  στο ένα αυτί ή αμφοτερόπλευρη, δηλαδή η δυσλειτουργία να
εντοπίζεται και στα δύο αυτιά.Ως προς το μέγεθος της ακουστικής
ικανότητας υπάρχουν ταξινομήσεις.

Σύμφωνα με το ακουόγραμμα:

Η φυσιολογική ακοή είναι από 0-20% ενώ η βαρηκοΐα διακρίνεται :

Ελαφριά βαρηκοΐα(20-40%)

Μέση/Μετρίου βαθμού βαρηκοΐα(40-60%)

Υψηλή/Μεγάλου βαθμού βαρηκοΐα(60-80%)

Σοβαρή βαρηκοΐα/πλησιάζουσα τα όρια της κώφωσης(80-95%)

Κώφωση(100%)

Στα παιδιά η άρτια λειτουργία της ακοής συμβάλει καθοριστικά τόσο στην
ανάπτυξη του λόγου όσο και στην ψυχοπαθητική εξέλιξή τους. Η συχνότητα
που εμφανίζεται είναι 3 με 4 παιδιά στα χίλια με πρόβλημα ακοής, ενώ 1
στα 1000 με πολύ μεγάλη βαρηκοΐα.
 
ΜΟΡΦΕΣ ΒΑΡΗΚΟΙΑΣ

Υπάρχουν τρία είδη βαρηκοΐας:

η βαρηκοΐα αγωγιμότητας

Μια βαρηκοΐα αγωγιμότητας δημιουργείται από την κυψελίδα στο εξωτερικό
αυτί, από καταρροές, φλεγμονές ή απόστημα στο μέσο αυτί.

η βαρηκοΐα αντιλήψεως (νευροαισθητήρια)


Στην βαρηκοΐα αντιλήψεως έχουμε μια βλάβη ή εκφυλιστικές αλλοιώσεις στο
όργανο του Corti ή στο ακουστικό νεύρο(μηνιγγίτιδα, ερυθρά κατά την
εγκυμοσύνη, υπέρμετρο θόρυβο, βλάβη οργάνου του Corti κατά τους 3
πρώτους μήνες εγκυμοσύνης).

η μικτή βαρηκοΐα

Στις βαρηκοΐες μικτού τύπου, η βλάβη οφείλεται στο σύστημα αγωγιμότητας
και αντιλήψεως του ήχου.


ΑΙΤΙΑ ΒΑΡΗΚΟΙΑΣ

Οι συγγενείς βαρηκοΐες διακρίνονται σε κληρονομικές, σε αυτές
που οφείλονται σε εμβρυοπάθειες (παθήσεις της μητέρας όπως ο διαβήτης,η
τοξοπλάσμωση, η νεφρίτιδα σύφιλη, η πολιομυελίτιδα) και οι ιώσεις  όπως
ερυθρά-καθώς επίσης η λήψη φαρμάκων και η έκθεση της μητέρας σε
ακτινοβολία και σε περιγεννητικές δηλαδή κακώσεις  του κρανίου κατά τον
τοκετό. Οι επίκτητες βαρηκοΐες προκαλούνται από διάφορες παθήσεις όπως η
παρωτίτιδα, εγκεφαλίτιδα κ.α., από λήψη φαρμάκων και από φλεγμονές του
μέσου ωτός.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που δεν υπάρχει κανένας από τους παραπάνω
λόγους,ούτε ιστορικό βαρηκοΐας στην οικογένεια και όμως τα νεογνά
γεννιούνται με βαρηκοΐα μονόπλευρη ή αμφίπλευρη και με τη βοήθεια της
γενετικής  βρέθηκε ότι πρόκειται για μεταλλάξεις σε 3 γονίδια
συνδετίνης,που θεωρούνταιυπεύθυνα για την εμφάνιση κάποιων μορφών
συγγενούςνευροαισθητηριακής βαρηκοΐας.  Όταν και οι δύο γονείς
είναι φορείς της μετάλλαξης 35 del G Conexin 26 (γονείς με φυσιολογική
ακοή) έχουν 25% πιθανότητα να αποκτήσουν βαρήκοα παιδιά.

ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Παρότι ήταν γνωστή η αναγκαιότητα της πρώιμης διάγνωσης μέχρι πρόσφατα
εντοπιζόταν σε παιδιά ηλικίας περίπου 2,5-3 ετών. Από την  γέννηση μέχρι
τον έκτο μήνα μια αδρή εκτίμηση της ακοής επιτυγχάνεται κυρίως με την
έκλυση τριών αντανακλαστικών:


το ωτοβλεφαρικό αντανακλαστικό που εκδηλώνεται με το κλείσιμο των
βλεφάρων ή το σφίξιμο αυτών όταν εκλυθεί ένα ηχητικό ερέθισμα.
 
το αντανακλαστικό του Moro, που εκδηλώνεται με αναπήδηση όλου του
σώματος ή άνοιγμα των χεριών και έκταση των ποδιών σε ένα έντονο ηχητικό
ερέθισμα η αφύπνιση του νεογνού σε ένα ήχο 70-80 db.

Δυστυχώς καμιά από τις παραπάνω μεθόδους δεν παρέχει ποσοτικές
εκτιμήσεις και θεωρούνται επισφαλείς.Πλέον με την εξέλιξη της
τεχνολογίας μπορούν να έχουν άριστα διαγνωστικά αποτελέσματα σε
διαταραχές ακοής σε όλα τα στάδια(νεογνά-βρέφη-παιδιά) ακόμη και χωρίς
την συνεργασία τους.


Παγκοσμίως μια πλέον σύγχρονη μέθοδος είναι οι ωτακουστικές εκπομπές και
πρόκειται για μια απλή,ακίνδυνη,σύντομη εξέταση που γίνεται κατά τις 2-3
πρώτες ημέρες της γέννησης.Κατά την εκτέλεση της εξέτασης μεταδίδονται
στο νεογνό συνεχείς ρυθμικοί ήχοι πολύ χαμηλής έντασης που δεν ξυπνούν
το νεογνό και η καταγραφή της ηχητικής απάντησης του αυτιού,γίνεται
μέσω ειδικής συσκευής  συνδεδεμένη με τον υπολογιστή.Μια άλλη μέθοδος
για τον αντικειμενικό προσδιορισμό της ακοής  σε νεογνάκαι βρέφη είναι
τα ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους.Εδώ όμως χρειάζεται
να χορηγηθεί χλωράλη (σιρόπι για να κοιμηθεί το παιδί) και εφαρμόζετε
μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κυρίως σε παιδιά με παθολογικά
αποτελέσματα από τις ωτοακουστικές εκπομπές.
Άλλες εξετάσεις που πραγματοποιούνται είναι η τυμπανομετρία ενώ για
παιδιά 3-6- ετών εφαρμόζονται και οι εξετάσεις: ακοομετρία ελευθέρου
πεδίου,ομιλητική ακοομετρία,παιχνιδομετρία που η συνεργασία των
παιδιώνεπιτυγχάνεται μέσω κατάλληλων οπτικοακουστικών μέσων.


ΣΗΜΑΔΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑΣ

Τα καλά νέα είναι ότι ανεξάρτητα από την ηλικία του παιδιού σας (ακόμη
και στην βρεφική ηλικία) υπάρχουν τρόποι για να ελέγξετε εάν η ακουστική
του ανάπτυξη είναι «υγιής». Έτσι, λοιπόν,απευθυνθείτε στο γιατρό εάν
παρατηρήσετε επισταμένα κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα:

Η μουσική ή ένας απότομος και δυνατός θόρυβος δεν του αποσπούν την
προσοχή. Βέβαια, ακόμη και πιο συνηθισμένοι θόρυβοι, οι οποίοι είναι
έντονοι και δεν το..ενοχλούν αποτελούνσημάδι μη καλής ακοής.
Δεν ανταποκρίνεται και δεν ασχολείται με παιχνίδια που κάνουνθόρυβο,
όπως οι κουδουνίστρες.


Δεν αντιδρά όταν φωνάζετε το όνομά του και γενικότερα δεν αποκρίνεται
στη φωνή σας. Επίσης, σημάδι προβλήματος ακοής μπορεί να θεωρηθεί εάν το
παιδί σας δεν έχει προσπαθήσει ποτέ να μιμηθεί τους ήχους της φωνής σας
ή κάποιον άλλον ήχο.

Δεν απαντά όταν του απευθύνεται ο λόγος και παρουσιάζει αδυναμία να
ακούσει όσα του λένε οι άλλοι. Επίσης,«δείχνει προτίμηση» και
«χρησιμοποιεί» το ένα αυτί όταν χρειάζεται να στραφεί σε κάποιον ήχο,
για να ακούσει κάτι από το περιβάλλον του.

Στο νηπιαγωγείο ή στην πρώτη σχολική ηλικία, η βαρηκοΐα είναι κάτι που
μπορεί να εντοπιστεί άμεσα, καθώς το παιδί, όπως είναι φυσικό,
συναναστρέφεται με περισσότερα άτομα και υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες
για να παρουσιαστεί πρόβλημα στην  επικοινωνία. Για παράδειγμα ένα παιδί
 με πρόβλημα βαρηκοΐας δεν θα ακούει τον δάσκαλο, αλλά
ούτε τα παιδιά μέσα στην τάξη.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΒΑΡΗΚΟΙΑΣ;

Το ακουστικό βαρηκοΐας είναι μια μικροσυσκευή που βελτιώνει την
ακουστική ικανότητα,ενισχύοντας την ένταση του ήχου που φτάνει στο αυτί.

Τύποι Ακουστικών

Τα ακουστικά βαρηκοΐας ταξινομούνται σύμφωνα με το εάν πρόκειται για
συσκευές σώματος ή τσέπης, ή εάν φέρονται στο αήττητα τελευταία
διαχωρίζονται σε αυτά που φέρονται πίσω από το αυτί, μέσα στο αυτί ή στο
βραχίονα του σκελετού γυαλιών. Τα πιο διαδεδομένα ακουστικά σήμερα είναι
τα ενδoωτιαία (μέσα στο αυτί). Σε συγκεκριμένες ενδείξεις
χρησιμοποιούνται και εμφυτεύσιμα ακουστικά, τα οποία
τοποθετούνται χειρουργικά μέσα στο αυτί και μεταδίδουν τον ήχο με την
οστέϊνη οδό μέσω ενός μικροδονητή.

Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν παρουσιαστεί και τα ψηφιακά ακουστικά
βαρηκοΐας που  ψηφιοποιούν το ηχητικό σήμα που λαμβάνουν και έτσι
μπορούν να το υποβάλλον σε περαιτέρω επεξεργασία πριν το στείλουν στο αυτί.

ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΚΟΧΛΙΑΚΌ ΕΜΦΎΤΕΥΜΑ;
 
Το κοχλιακό εμφύτευμα είναι μία ηλεκτρονική συσκευήπου επαναφέρει τη
ικανότητα της ακοής ότανυπάρχει μεγάλου βαθμού αμφοτερόπλευρη
βαρηκοΐα νευροαισθητηρίου .Χρησιμοποιείται σε βαρηκοϊες,όπου ο ασθενής
δεν μπορεί να βοηθηθεί ούτε με από τα πιο ισχυρά διαθέσιμα ακουστικά.
Τοποθετείται με χειρουργική επέμβαση από ΩΡΛ,έπειτα από αξιολόγηση του
υποψήφιου παιδιού. Η έγκαιρη τοποθέτηση ( εώς  2 ετών) σε συνδυασμό με
την λογοθεραπευτική παρέμβαση θα βοηθήσει το κεντρικό νευρικό
ακουστικόσύστημα να εξελιχθεί ευνοϊκά ως προς την διάκριση των ήχων και
την ακουστική μνήμη και το παιδί θα αναπτύξει λόγο που θα διαφέρει
ελάχιστα από την ομιλία ενός ακουόντος.


ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Η λογοθεραπεία έχει ως στόχο να βελτιώσει την ακουστική αντίληψη,την
κατανόηση και παραγωγή του λόγου.Είναι βασικό να ξεκινά από την
μικρότερη δυνατή ηλικία.Για το λόγο αυτό,είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη
διάγνωση,δηλαδή ένας προληπτικός έλεγχος της ακοής από την γέννηση του
παιδιού.Οι στόχοι της θεραπείας διαφοροποιούνται ανάλογα με το βαθμό της
βαρηκοΐας και την ιατρική αποκατάσταση που έχει επιλεγεί για
το παιδιά (ακουστικό βαρηκοΐας ή κοχλιακό εμφύτευμα).
Έτσι,στις ελαφριές περιπτώσεις,το παιδί θα χρειαστεί βοήθεια στην
αντίληψη και άρθρωση μερικών μόνο,λιγότερο ηχηρών συμφώνων.Σε μέτριες
βαρηκοΐες θα χρειαστεί εντατικότερη θεραπεία στην άρθρωση και στο
λεξιλόγιο και στο να μάθει να χρησιμοποιεί τα μέρη του λόγου.Στις
μεγάλες βαρηκοΐες και την κώφωση,ο λόγος δεν αποκτάται αυτόματα και
χρειάζεται εντατική διδασκαλία. Επιπλέον,στόχος της λογοθεραπείας,πέρα
από την κατανόηση και την παραγωγή του λόγου,είναι και η
ακουστική εκπαίδευση,δηλαδή η εκπαίδευση στη διάκριση τωνπροτάσεων,των
λέξεων και των φθόγγων του προφορικού λόγου χωρίς το παιδί να χρειάζεται
 να κοιτά το συνομιλητή του και να διαβάζει τα χείλη του.

Μπορούμε να χωρίσουμε σε δύο βασικούς τρόπους την λογοπεδική αγωγή:
 
  * την πρώιμη εκπαίδευση όταν στο παιδί έγινε έγκαιρη διάγνωση και
    τοποθέτηση ακουστικού

  * την αργοπορημένη εκπαίδευση που είναι η λογοπεδική αγωγή που
    εφαρμόζεται σε παιδιά που για κάποιο λόγο δεν τους έγινε έγκαιρη
    διάγνωση.

Η βασική διαφορά ανάμεσα σε πρώιμη εκπαίδευση και αργοπορημένη
εκπαίδευση είναι ότι κατά την πρώτη προσπαθούμε να βοηθήσουμε το παιδί
να αναπτύξει το λεξιλόγιό του όσο γίνεται πιο κοντά στο φυσιολογικό. Εδώ
έχουμε αυτή την δυνατότητα,γιατί το παιδί δεν θα μείνει απομονωμένο από
τα διάφορα ακουστικά ερεθίσματα. Μεγαλώνει όπως όλα τα παιδιά, σε
ήχους και φωνές που θέλει να μιμηθεί. Στην επανεκπαίδευση όμως δεν
έχουμε χρόνο για κάτι τέτοιο και πρέπει πολύ συστηματοποιημένα να
καλύψουμε τα κενά. Εδώ ο λόγος διδάσκεται γιατί δεν χρησιμοποιείται μετά
από ανάγκη της λεκτικής επικοινωνίας που αισθάνεται το παιδί,αλλά
έρχεται μετά ,για γενική και συστηματική εκπαίδευση.

Κατά την πρώιμη εκπαίδευση πρέπει:

1.Να κάνουμε συμβουλευτική δουλειά κυρίως με τους γονείς αλλά και
γενικότερα με όλο το οικογενειακό περιβάλλον για τη σωστή συμπεριφορά
στο βαρήκοο παιδί μέσα και έξω από το σπίτι.Ο ρόλος τους είναι
καθοριστικός για την εξέλιξη του παιδιού.Μπορούν να χρησιμοποιήσουν το
παιχνίδι,το φαγητό,το μπάνιο,όλες τις καθημερινές εμπειρίες για να
δώσουν σωστά ακουστικά και λεκτικά ερεθίσματα. Ακόμα εκπαιδεύουμε τους
γονείς,για τα φυσιολογικά στάδια του λόγου και της ομιλίας του παιδιού.

2.Να δώσουμε πολλά ακουστικά ερεθίσματα με την τοποθέτηση του
ακουστικού.Πρέπει να γίνει η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των ακουστικών
δυνατοτήτων του παιδιού,πράγμα σημαντικό για όλη την μετέπειτα
εξέλιξη,αρμονία και μελωδικότητατης ομιλίας του.

3.Να δώσουμε μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη της κατανόησης

4.Να προσέξουμε το ρυθμό και τη μελωδία του προφορικού λόγου.
Μετά από τα 3 χρόνια του παιδιού ο λογοθεραπευτής αρχίζει
πιο συστηματική δουλειά με το ίδιο το παιδί και λιγότερο με τους γονείς

Στην αργοπορημένη εκπαίδευση έχουμε τις εξής φάσεις:


1.Ακουστική εξάσκηση.Χρησιμοποιούμε διάφορους ήχους με σκοπό την καλή
χρήση του ακουστικού και την αξιοποίηση υπολειμμάτων της ακοής του παιδιού.

2.Διόρθωση των σφαλμάτων στην άρθρωση,όσων γραμμάτων γνωρίζει το παιδί
και διδασκαλία όσων δεν γνωρίζει.

3.Απόκτηση λέξεων με τα γνωστά του γράμματα

4.Διάφορες ασκήσεις για να αναπτύξουμε την κατανόηση του λόγου,δίνοντας
πολύ έμφαση στην κατανόηση εννοιών, στις οποίες υπάρχει μεγάλη δυσκολία
γιατί δεν υπάρχουν συγκεκριμένες παραστάσεις για να τις συνδυάσει.
 
5.Γνώσεις γύρω από τη φύση,τα ζώα και τη ζωή του ανθρώπου.

Όλα αυτά εμπλουτίζουν τις γνώσεις και το λεξιλόγιο του παιδιού. Στόχος
μας με την όλη εκπαίδευση είναι να βοηθήσουμε το παιδί να προετοιμαστεί
όσο γίνεται περισσότερο για να μπορέσει να παρακολουθήσει το σχολείο
ακουόντων.

Συχνές ερωτήσεις
 
Τα προβλήματα ακοής θα επηρεάσουν την ανάπτυξη λόγου και ομιλίας του
παιδιού;

Τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου είναι σημαντικά για την
εκμάθηση του λόγου και της ομιλίας . Ακόμα και η πιο ελαφριά ακουστική
απώλεια μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να μην ακούει καθαρά όλα
όσα γίνονται γύρω του. Εάν το παιδί σας έχει συχνές ωτίτιδες, χρόνια
σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα ή αλλεργίες ή ακόμα και αν αρρωσταίνει
συχνά, θα πρέπει να κάνετε μια ακουολογική εκτίμηση για να σιγουρευτείτε
αν υπάρχει ακουστική απώλεια ή όχι.

Πηγές μέσω διαδικτύου:

http://www.iator.gr
http://www.akoustika-theodorou.gr

Η σπουδαιότητα της μουσικής στην ανάπτυξη του προφορικού λόγου σε παιδία
με βαρηκοϊα

Απόσπασμα μετάφρασης άρθρου της Cristine Barton M.M.,
MT-BC(Μουσικοθεραπεύτρια)από http://www.speechpathology.com/articles

«Μπαμπά, ακούω μουσική στα όνειρά μου!"

-Κούπερ, ηλικίας 4, χρήστης κοχλιακού εμφυτεύματος αμφοτερόπλευρα

Εισαγωγή

Μουσική και παιδική ηλικία είναι σαν το φυστικοβούτυρο και την
μαρμελάδα. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το ένα χωρίς το άλλο! Ενώ ο
τελευταίος συνδυασμός δεν υφίσταται σε κάθε γωνιά του κόσμου, η μουσική
υπάρχει σίγουρα. Κάθε πολιτισμός αγκαλιάζει μια μουσική κληρονομιά.Κάθε
πολιτισμός αγκαλιάζει μια γλώσσα. Είναι απαραίτητη ανθρώπινη
συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι το κλειδί σε ό, τι μας
καθορίζει ως ανθρώπους (Patel, 2008). Αξίζει να σημειωθεί ότι, ούτε η
εκπαίδευση της γλώσσας ούτε η μουσική είναι απαραίτητη για τα παιδιά να
αποκτήσουν τους κανόνες που διέπουν τη σύνταξη και των δύο αυτώνδομών
(Marin, 2009). Ελάχιστα απορροφούνται μέσω αλληλεπιδράσεων του παιδιού
με τον πολιτισμό τους σε καθημερινή βάση. Μέχρι την στιγμή που τα παιδιά
είναι έτοιμα για το νηπιαγωγείο, θα είναι σε θέση να μιλούν και να
τραγουδήσουν στη μητρική τους γλώσσα, και κανείς δεν θα τους έχει
διδάξει. Αντ 'αυτού, όπως ένα παιδί το έθεσε, «Εγώ δίδαξα τον εαυτό
μου!" Η μόνη προειδοποίηση είναι η εξής: Τα παιδιά πρέπει να εκτεθούν
 τόσο στη μουσική όσο και στη γλώσσα του δικού τους πολιτισμού από νεαρή
ηλικία.

Η ομιλούμενη γλώσσα περιβάλλει την πλειοψηφία των παιδιών με απώλεια
ακοής. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό σε πόση μουσική αυτά τα παιδιά
εκτίθενται. Αν η μεγαλύτερη πρόβλεψη για την επιτυχή εκμάθηση μουσικής
είναι η παρουσία της στο περιβάλλον του παιδιού από νεαρή ηλικία
(Gordon, 2003), τότε αυτό είναι μια ανησυχία. Μια μελέτη των Bergeson,
Miller, και McCune (2006) έδειξε ότι οι μητέρες των βρεφών που είχαν
κοχλιακό εμφύτευμα,  χρησιμοποιούσαν τον ίδιο τρόπο που τραγουδούσαν-με
αυτόν που χρησιμοποιούσαν με τα παιδιά τους που δεν είχαν απώλεια ακοής.
Αυτό είναι καλή είδηση, διότι το ύψος, η ρυθμικότητα και το εκφραστικό
ύφος της ομιλίας είναι που αποπνέει συναίσθημα στο βρέφος και θέτει τις
βάσεις για την μελλοντική εκμάθηση γλώσσας- μουσικής.
Το άρθρο αυτό αποτελεί ισχυρό επιχείρημα για την ένταξη της μουσικής στη
ζωή των παιδιών με απώλεια ακοής. Θα απευθύνει ιδιαίτερες προκλήσεις που
αυτά τα παιδιά μπορεί να αντιμετωπίσουν, καθώς αντιλαμβάνονται την
 μουσική μέσω των συσκευών ενίσχυσης, και θαπαρέχει μουσικές
δραστηριότητες για να στηρίξει αυτούς που επιδιώκουν να εμπλουτίσουν τη
μουσική ζωή των παιδιών με απώλεια ακοής.


Γιατί μουσική;
Η μουσική διαπερνά τον πολιτισμό μας. Μας στηρίζει από το "λίκνο στον
τάφο." Μας βοηθά να γιορτάσουμετις καλές στιγμές, και μας δένει μαζί
όταν αποτύχουμε.Κάνει το σώμα μας να κινείται και διεγείρει
τα συναισθήματά μας. Παρέχει άνεση όταν τα λόγια αποτυγχάνουν. Ενισχύει
τη ζωή.

Η συζήτηση για το ποια εμφανίστηκε πρώτη-η μουσική ή η γλώσσα- μαίνεται
ήσυχα ανάμεσα στον κόσμο των μουσικολόγων, ανθρωπολόγων, και φιλοσόφων.
Ίσως δεν μάθουμε ποτέ την αλήθεια. Αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι
το «ένστικτο για να τραγούδι" είναι εξίσου ισχυρό όσο το «ένστικτο της
ομιλίας» και τα δύο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα (Mithen, 2006, σ. 5).
Είναι αυτή η βαθιά ριζωμένη σύνδεση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως
πλεονέκτημα για να υποστηρίξει την ομιλούμενη γλώσσα και την ανάπτυξη
της μουσικής σε παιδιά με απώλεια ακοής.


Μουσική για «διαταραγμένα αυτιά»

Όλα τα παιδιά περνούν από ορισμένα ορόσημα στην πορεία τους προς
τηναπόκτηση της γλώσσας, αλλά αυτό το μονοπάτι θα καθυστερήσει για
παιδιά με προβλήματα ακοής (βλ. Barton, 2010A άρθρο για αναπτυξιακά
ορόσημα). Τα παιδιά μαθαίνουν τη γλώσσα και τη μουσική από το πρώτο
άκουσμα, στη συνέχεια, μιλώντας / τραγουδώντας την, έπειτα διαβάζοντας
την , και τελικά γράφοντάς την . Αυτός ο "ήχος-πριν-θέαμα-πριν-θεωρία"
είναι μια καθολική ακολουθία εκμάθησης (Bluestine, 2000, σ. 39). Με άλλα
λόγια, πριν τρέξουμε, πρέπει πρώτα να μάθουμε να μπουσουλάμε. Έτσι, η
πρώτη ερώτηση για να συλλογιστούμε είναι πώς τα παιδιά με λιγότερο από
την τέλεια ακοή ακούνε μουσική;
Η απάντηση είναι, διαφορετικά. Για να ακούσετε μια προσομοίωση του πώς
ακούγονται αρκετά μουσικά όργανα σε ένα άτομο με διαφορετικούς βαθμούς
βαρηκοΐας,ο αναγνώστης μπορεί να επισκεφθεί ένα δικτυακό τόπο που
παρέχετε από την Phonak, εταιρεία κατασκευής ακουστικών βαρηκοΐας. Δώστε
μεγάλη προσοχή στο πώς η μοναδική υπογραφή κάθε οργάνου ακούγεται και
 αλλάζει ανάλογα με το βαθμό της απώλειας της ακοής.


www.phonak.com/us/b2c/en/hearing/understanding_
hearingloss/how_hearing_loss_sounds.html


Ερευνητές έχουν αναπτύξει προσομοιώσεις της μουσικής και του λόγου, στο
πώς  μπορεί να ακούγεται σε ένα χρήστη με κοχλιακό εμφύτευμα.Συνιστάται
προσοχή όταν ακούει επειδή είναι προσομοιώσεις που βασίζονται στο πώς
τουποβαθμισμένο σήμα ακούγεται μέσα από τη συσκευή και όχι απαραίτητα
στον χρήστη του κοχλιακού εμφυτεύματος.


www.hei.org/research/aip/audiodemos.htm


Οι χρήστες των κοχλιακών εμφυτευμάτων και οι χρήστες ακουστικών
βαρηκοΐας έχουν πλεονεκτήματα και προκλήσεις που αντιμετωπίζουν κατά την
διάρκεια της εμπειρίας τους με την μουσική. Η επόμενη ενότητα θα
ασχοληθεί με αυτά τα πλεονεκτήματα και τις προκλήσεις.

Ακουστικά Βαρηκοΐας

Η δουλειά ενός ακουστικού βαρηκοΐας είναι να ενισχύσει φυσικούς,
ακουστικούς ήχους και να τους παραδώσει στον χρήστη με έναν τρόπο που να
είναι ηχητικοί και άνετοι. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να διαφυλάσσει
τηνακεραιότητα αυτών των ήχων σε όλα τα είδη των καταστάσεων ακρόασης
(Αμερικανική Ακαδημία Ακοολογίας,2003). Τα ακουστικά βαρηκοΐας, όπως
και τα κοχλιακά εμφυτεύματα, έχουν σχεδιαστεί για να
αναπτύξουν την ομιλία, έτσι η τεχνολογία που απαιτείται για την
αναπαραγωγή των σύνθετων απαιτήσεων της μουσικής είναι ακόμα υπό
εξέλιξη. Ωστόσο, δίπλα στον λόγο, η μουσική παραμένει το πιο επιθυμητό
ακουστικό ερέθισμα για τη ζωή των ατόμων με προβλήματα ακοής (Drennan &
Rubenstein, 2008).

Η αντίληψη της ομιλίας έχει λιγότερες απαιτήσεις όσον αφορά τον ακροατή
από ό, τι έχει η μουσική.  Η παραγωγή της ομιλίας και η αντίληψη είναι
αρκετά προβλέψιμη σε ομιλητές και στις γλώσσες. Και, η ικανότητα να
ισορροπούμε την ένταση της ομιλίας με σαφή ομιλία υπήρξε η ουσία του τί
είναι ικανό ένα ακουστικό βαρηκοΐας να αναπαραγάγει. Η μουσική
έχειαρκετά στοιχεία που παρουσιάζουν προκλήσεις για το ακουστικό
βαρηκοΐας και του χρήστη του (Drennan & Rubenstein):

• Το ύψος, αλλιώς γνωστό ως συχνότητα που βρίσκεται σε ένα φάσμα από
χαμηλό σε υψηλό, αποτελεί τον πυρήνα της μουσικής. Η μελωδία ή αρμονία
δενυπάρχουν χωρίς αυτό. Για να προσδιορίσετε μια οικεία μελωδία, ο
ακροατής πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ των διαφόρων υψών
και να κατανοήσει την σχέση μεταξύ τους. Στην ακουστική ακρόαση (μέσω
των ακουστικών βαρηκοΐας), οι χαμηλότερες συχνότητες  ενισχύονται, που
είναι σημαντικό για την αντίληψη του ύψους (Κονγκ, Stickney, & Zeng, 2005).

• Το ηχόχρωμα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να διακρίνει το χρώμα
του ύφους ενός μουσικού οργάνου από ένα άλλο που έπαιξε με την
ίδιαένταση και το ίδιο ύψος. Για παράδειγμα, ένα βιολίακούγεται σαν ένα
βιολί, λόγω της ευρείας γκάμας των συχνοτήτων και των αρμονικών, ιδίως
στην υψηλότερη κλίμακα. Σε αντίθεση με ένα κλαρίνο, το οποίο ακούγεται
σε πολύ χαμηλότερη συχνότητα.

•Η ένταση-η ακουστότητα-μπορεί να ποικίλλει σημαντικά μεταξύ και εντός
των μουσικών οργάνων. Η ένταση της ομιλίας περιορίζεται από τις
φωνητικές χορδές και την φωνητική οδό αλλά τα μουσικά μέσαμπορούν να
έχουν κορυφές και κοιλάδες που μπορείνα προκαλέσουν διατάραξη των
βοηθημάτων ακοής .Αυτή η στρέβλωση, με τη σειρά του, μπορεί ναεπηρεάσει
το ηχόχρωμα και να προκαλέσει σε ένα μουσικό μέσο να χάσει την
"υπογραφή" του ήχου και να γίνει αγνώριστη στον ακροατή.


Υπάρχει ένας περιορισμένος αριθμός μελετών που εξετάζουν την αντίληψη
 της μουσικής μέσω ακουστικών βαρηκοΐας σε ενήλικες. Μια μελέτη από τους
Looi, McDermott, McKay και Hickson (2008) διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με
τους χρήστες κοχλιακών εμφυτευμάτων, χρήστες ακουστικών βαρηκοΐας με
παρόμοια επίπεδα απώλειας ακοής ήταν καλύτεροι στο ύψος και
στην μελωδική αντίληψη. Ρυθμός και αναγνώριση του μουσικού μέσου ήταν
παρόμοια μεταξύ των δύο ομάδων. Σε μια άλλη μελέτη (Κονγκ, Stickney, &
Zeng, 2005) βρέθηκε ένα πλεονέκτημα στην αντίληψη τηςμουσικής σε χρήστες
κοχλιακού εμφυτεύματος που βοηθήθηκαν στην ετερόπλευρη (δηλαδή,
αντίθετη) πλευρά.


Κοχλιακά Εμφυτεύματα

Τα κοχλιακά εμφυτεύματα, όπως και τα ακουστικά βαρηκοΐας αρχικά
αναπτύχθηκαν για να επιτρέψουν την καλή αντίληψη ομιλίας σε άτομα με
σοβαρή-βαθιά απώλεια ακοής. Οι συσκευές επέτυχαν αυτό τον στόχο.
Ωστόσο, η διαφορά είναι ότι τα ακουστικά βαρηκοΐας συμπληρώνουν το
φυσικό ήχο, ενώ ένα κοχλιακό εμφύτευμα μετατρέπει αυτόν τον ήχο σε
ηλεκτρικές δονήσεις που στη συνέχεια ερμηνεύονται από τον εγκέφαλο. Αυτό
αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ο χρήστης του κοχλιακού εμφυτεύματος
ακούει ήχους.


Η μουσική έχει θέσει μια ιδιαίτερη πρόκληση για πολλούς από αυτούς τους
ακροατές. Ευτυχώς, οι κατασκευαστέςαντιμετωπίζουν τα θέματα της μουσικής
ως απόλαυση. Καλοδομημένη διαδικασία και τρέχουσα διεύθυνση
έχουν ενισχύσει τη φασματική ανάλυση της σημερινής γενιάς των κοχλιακών
εμφυτευμάτων . Προηγμένη αρμονία της Bionic ® και της Hi-Res ®- Maestro
Med-EL ,έχουν βελτιώσει τη μουσική εμπειρία ακρόασης για πολλούς
χρήστες. Ενώ ακόμα δεν είναι τέλεια, είναι ένα βήμα όμως προς τη σωστή
κατεύθυνση. Εξετάζοντας και πάλι τους ίδιους τρεις τομείς διαμέσου
ηλεκτρικής ακρόασης (κοχλιακό εμφύτευμα):

• Η αντίληψη του ύψους είναι δύσκολη για πολλούς χρήστες κοχλιακού
εμφυτεύματος επειδή το εμφύτευμα βελτιώνει τις υψηλότερες συχνότητες για
να αποκωδικοποιήσει την ομιλία,όχι την μουσική (Kong et al.). Σύμφωνα με
τον Drennen και τον Rubenstein (2008), τουλάχιστον 64 κανάλια είναι
αναγκαία για την αναγνώριση της μελωδίας.


• Το ηχόχρωμα παρέχει επίσης προκλήσεις για τον χρήστη του κοχλιακού
εμφυτεύματος επειδή η συμπίεση του δυναμικού εύρους μεταβάλλει
τοφασματικό σχήμα του ακουστικού ήχου, το οποίο είναι αυτό που βοηθάνα
καθορίσει τον μοναδικό ήχο του κάθε οργάνου.


• Η ένταση δίνει μια μουσική σύνθεση διαφοροποιώντας την δυναμική
επίδραση. Όταν η ένταση συμπιέζεται, όπως στην περίπτωση του κοχλιακού
εμφυτεύματος, το ύψος μπορεί να επηρεαστεί, έτσι ώστε όχι μόνο το
κομμάτι δεν θα παρουσιάσει έλλειψη συναισθηματικής επιβάρυνσης, αλλά το
ύψος μπορεί να είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί (Drennen & Rubenstein,
2008).

Τα καλά νέα είναι ότι οι χρονικές διακρίσεις, οι οποίες επηρεάζουν την
κωδικοποίηση του ρυθμού, είναι σχεδόν φυσιολογικές σε αποδέκτες
με κοχλιακό εμφύτευμα. Έτσι, ο μουσικός  ρυθμός διατηρείται σχεδόν όσο
και σε άτομα με δυσκολίες ακοής (Gfeller et al., 1997). Υπάρχουν επίσης
κάποια στοιχεία για το όφελος της μουσικής κατάρτισης σε άτομα με
κοχλιακό εμφύτευμα(Donnelly & άκρων, 2009).


Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η μουσική στην μετα-γλωσσική
κωφότητα ενήλικα δεν είναι το ίδιο όπως και στη προ-γλωσσική κωφότητα
παιδιού. Είναι αυτή η πεποίθηση του συγγραφέα ότι τα μικρά παιδιά που
έχουν κάνει εμφύτευση έχουν μια πολύ διαφορετική και πιο θετική μουσική
εμπειρία.

Μουσική εκπαίδευση


Υπάρχει μια σειρά από μελέτες που έχουν εξετάσειτην επίδραση της
μουσικής κατάρτισης σε άλλουςτομείς της ανάπτυξης και λειτουργίας για
παιδιά που έχουν τυπική ακρόαση. Αυτές είναι οι ακόλουθες:


Οι Chan, Ho, και Cheung (1998) διαπίστωσαν ότι η μουσική κατάρτιση στην
παιδική ηλικία μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα στην
λεκτική μνήμη.


 Ο Marin (2009) ανακάλυψε ότι τα παιδιά με μουσική παιδεία επιδείκνυαν
ενισχυμένες γλωσσικές ικανότητες και οι αυξημένες φωνολογικές διεργασίες
και φραστική μνήμη.


 Ο Schellenberg (2004) διαπίστωσε ότι τα μαθήματα μουσικής ενισχύουν το
γενικό δείχτη νοημοσύνης.


Οι Moreno et al. (2008) έδειξαν ότι μετά από μουσική εκπαίδευση, είχαν
ενισχυθεί στα παιδιά οι αναγνωστικές τους ικανότητες και
παρουσίαζαν καλύτερη διάκριση του ύψους στην ομιλία.


Οι Wong et al. (2007) διαπίστωσαν ότι η νευρολογική ανάπτυξη επηρεάζεται
από την μουσική κατάρτιση και έχει θετική επίδραση στο τρόπο που ένα
πρόσωπο κωδικοποιεί τον ήχο.


Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η μουσική κατάρτιση για άτομα με απώλεια
ακοής μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις γνωστικά, γλωσσικά, στη μνήμη,
και η μουσική αντίληψη κυριαρχεί (Abdi, Kahlessi, Khorsandi, & Gholami,
2001 Galvin, Fu, & Nogaki, 2007 Peterson, Mortenson, Gjedde, & Vuust,
2009 Yuba, Itoh, & Kaga, 2007).


Η πολυ-αισθητηριακή φύση της μουσικής, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η
μουσική  εκπαίδευση οδηγεί σε πιο ισχυρή οπτικοακουστικήολοκλήρωση, το
καθιστά ως ιδανική αποκαταστατικήπροσέγγιση για παραλήπτες κοχλιακού
εμφυτεύματος.
(Kraus, Skoe, Parbery-Clark, 2008, σ. 16).

Χρησιμοποιώντας την μουσική για την διέγερση της μητρικής γλώσσας σε
παιδιά με απώλεια ακοής.

Επειδή τα παιδιά αναπτύσσονται και εξελίσσονται με διαφορετικούς
ρυθμούς, τα χρονοδιαγράμματα μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς, αλλά η
αναπτυξιακή ακολουθία ακολουθεί αυτά τα καθιερωμένα πρότυπα. Για τα
παιδιά που είναι κωφά / δύσκολα στην ακρόαση, οι προθεσμίες μπορεί να
χρειαστεί να προσαρμοστούν,αλλά η σειρά των δεξιοτήτων είναι το ίδιο.

Η  προσέγγιση της μουσικής

H φωνή είναι το πιο σημαντικό εργαλείο που μπορείς να έχεις!

Δεν είναι απαραίτητο να είναι σε θέση να παίξεις ένα όργανο, όταν
τραγουδάς με τα παιδιά. Στην πραγματικότητα, για τα παιδιά με απώλεια
ακοής, μπορεί να είναι δύσκολο να διαχωρίσουν το άκουσμα ενός οργάνου
από τη φωνή σε αρχικό στάδιο. Να θυμάστε ότι τα βρέφη έλκονται από τη
φύση της φωνής της μητέρας τους, ενσωματώνοντας αυτό το στυλ σε παιχνίδι
ή σε παρέμβαση με μικρά παιδιά. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να
καταλάβουν ότι έχουν δύο διαφορετικές φωνές: μιλώντας
και τραγουδώντας. Κατηγοριοποιήστε καθένα από αυτά, όταν τραγουδάτε και
μιλάτε. Προσπαθήστε να τραγουδήσετε το όνομά τους χρησιμοποιώντας  το
«πειρακτικό» τραγούδι των παιδιών. Για παράδειγμα, τραγουδήστε
«γύρω-γύρω όλοι στη μέση ο… Μανώλης» και εισάγετε το όνομα του παιδιού
«Νίκος». Αν θέλετε να παρουσιάσετε ένα μουσικό μέσο, αφιερώστε χρόνο στο
παιδί και αφήστε το να διερευνήσει πώς ο ήχος δημιουργείται. Από τί
είναι κατασκευασμένο (ξύλο, μέταλλο, πλαστικό) βασικά χαρακτηριστικά
(λαιμός, σώμα, κλειδιά) και πώς αυτό ηχεί από μόνο του όπως από τον
ίδιο, πριν συνδυαστεί με τη φωνή.


Τα «μην» την ώρα της μουσικής


 Η καθημερινότητα του παιδιού προσφέρει πολλές ευκαιρίες για να
τραγουδήσει: την ώρα που ξυπνάει, την ώρα για ύπνο, βόλτες με το
αυτοκίνητο, την ώρα σνακ, την ώρα που αλλάζει πάνα, κ.α. Χρησιμοποιήστε
το συχνά, καλλιεργήστε το κατά την διάρκεια της ημέρας.

Χρησιμοποιήστε την μουσική σκόπιμα και όχι ως "φόντο"

Είναι άλλο πράγμα να παίζει χαλαρωτική μουσική,όταν ετοιμάζεται για
ύπνο, αλλά εντελώς διαφορετικό να αφήνετε το ραδιόφωνο ανοιχτό όλη την
ώρα. Από την στιγμή που οι θόρυβοι που βρίσκονται στο περιβάλλονμπορούν
να περιπλέξουν το ηχητικό πεδίο και να δημιουργήσουν φτωχό σήμα- προς-
θόρυβο αναλογία-, είναι καλύτερο να το χρησιμοποιήσετε ως στρατηγικό
άκουσμα.

Πάντα αναφέρετε το ραδιοκασετόφωνο και οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική
συσκευή πριν την χρησιμοποιήσετε.

Κατά τη χρήση κάθε είδους ηλεκτρονικού εξοπλισμού, να είστε βέβαιος να
αναφέρετε τη συσκευή πριν αρχίσετε τη δραστηριότητα. Έτσι, πολλές φορές,
τα παιδιά με απώλεια ακοής περιθωριοποιούνται, όταν ο δάσκαλος
θέτει σε λειτουργία ένα CD και η μουσική εμφανίζεται από το πουθενά.
Πάρτε το μέσα από κάθε βήμα από το  άνοιγμα της θήκης του CD για να το
τοποθετήσετε στη συσκευή αναπαραγωγής. Παρατηρήστε το παιδί όταν η
μουσική ξεκινά, καθώς και όταν σταματάει. Και πάλι, όπως στην περίπτωση
με τα ακουστικά όργανα, δίδαξε στο παιδί πώς λειτουργεί ένα ηλεκτρικό
όργανο και ότι αν δεν είναι ενεργοποιημένο, δεν θα κάνει έναν ήχο.


Πείραμα με τη χρήση διαφορετικών φωνών.

Για παράδειγμα, τι και αν τραγουδήσατε ένα γνωστό τραγούδι με μια φωνή
σαν λιοντάρι ή σαν ένα γατάκι, ένα μεγάλο ή σαν ένα μικρό σκυλί, ή σαν
μια μαμά ή σαν ένα μπαμπά; Τα παιδιά το βρίσκουν τόσο κωμικό. Αυτό που
πραγματικά κάνετε είναι να τους διδάσκετε την διάκριση, την χροιά, και
το γεγονός ότι κάθε φωνή έχει το δικό του ήχο. Αυτό θα τους βοηθήσει να
αναγνωρίσουν τις φωνές ο ένας του άλλου με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά,
αυτά που αναφέρονται ως "δεικτικά χαρακτηριστικά"του λόγου. Το ιδανικό
είναι καλύτερη προσωδία και πιο εκφραστική, αυθόρμητη γλώσσα από τα
παιδιά με απώλεια ακοής.


«Περιμένοντας την σειρά μου»


Μία από τις θεμελιώδεις δεξιότητες της επικοινωνίας πουτα παιδιά
μαθαίνουν μέσα από τη μουσική είναι η σειρά της προσμονής: «Μιλάω ή
τραγουδάω ...μετά μιλάς ή τραγουδάς». Πολλά τραγούδια παρέχουν την
ευκαιρία εκμάθησης της προσμονής και είναι γνωστά ως ηχώ ή  τραγούδια
«καλώ και απαντώ». Ορισμένες φορές η χρήση μιας άμεσης επαφής, όπως ένα
πλαστικό μικρόφωνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δείξει πότε είναι η
ώρα για το παιδί να δώσει μια λεκτική απάντηση. Να είστε βέβαιος ότι θα
περιμένετε περισσότερο για μια απάντηση από ό, τι μπορεί ένα τυπικό παιδί.
Ένα βλέμμα προσμονής με  άμεση οπτική επαφή μπορεί να είναι χρήσιμη στην
ένδειξη «Σε περιμένουμε ... είναι η σειρά σου.»


Μετέτρεψε οποιαδήποτε σημαντική φράση σε ένα τραγούδι.


Σκεφτείτε τις φράσεις που λέτε ξανά και ξανά κάθε μέρα: «Άνοιξε την
πόρτα.» «Εκεί είναι.» «Πού  είναι?» «Ωχ, μου έπεσε!» Τώρα, προσπαθήστε
να προσθέσετε μια απλή μελωδία και να την χρησιμοποιήσετε κάθε φοράπου
επαναλαμβάνεται η φράση. Μην πιέζετε το παιδί να το επαναλάβει, μόνο
ακολουθήστε το μοντέλο αυτό με συνέπεια.


Ο ρυθμός είναι ένα ισχυρό σύνθημα για προφορική γλώσσα.


Όπως και στην περίπτωση της μελωδίας, προσθέτοντας ένα ρυθμικό μοτίβο σε
μια προφορική φράση ότι ένα παιδί προσπαθεί να δαμάσει, θα αυξήσει την
προσοχή του, δώστε διαταγή και δομή στην αντίληψη και ενισχύστε η μνήμη.
Οδηγίες για τις δραστηριότητες μπορούν να τεθούν σε ρυθμικές φράσεις
εύκολα. Για παράδειγμα, ότανδίνετε ρυθμικά μπαστούνια στους μαθητές,
λέτε: «Πάρε δύο μπαστούνια και δώσε τα υπόλοιπα στον διπλανό σου
(παλαμάκι, παλαμάκι)». Αυτό αποτρέπει προβλήματα με απρόθυμους ή
διστακτικούς φοιτητές που είναι κάτοχοι της διαδικασίας. Ένα άλλο
αγαπημένο παιχνίδι είναι όταν ζητούν από τα παιδιά να κάθονται στο
πάτωμα και να χρησιμοποιούν αυτόν τον διασκεδαστικό ρυθμό: ".
«Γύρω, γύρω όλοι στην μέση ο Μανώλης χέρια πόδια στην γραμμή και όλοι
κάθονται στη γη!» Μέχρι τη στιγμή που το έχετε πει μερικές φορές, ο
καθένας είναι στη θέση του. Όταν μοντελοποιείται μια ρυθμική φράση,
συνδυάστε την με μια κίνηση, ή αγγίξτε / χειροκροτήστε.


Εργαλειοθήκη Μουσικής


Κάθε σπίτι και βρεφονηπιακός σταθμός θα πρέπει να έχει ένα κουτί με μέσα
ρυθμού που διατίθενται για τη μουσική. 




 

Περίληψη


Αυτό το άρθρο παρέχει στους αναγνώστες- με την κατανόηση της σημασίας
της παροχής- ενός μουσικά πλούσιου περιβάλλοντος για μικρά παιδιά με
απώλεια ακοής. Η ιδέα ότι η φωνή κάποιου είναι το πιο σημαντικό μέσο που
μπορεί να ανήκει σε ένα άτομο  και ότι η μουσική θα πρέπει να
ενσωματωθεί στην καθημερινή ζωή όλων των παιδιών βρίσκεται στο επίκεντρο
της μουσικοθεραπείας.Η τρέχουσα έρευνα σχετικά με τους περιορισμούς των
κοχλιακών εμφυτευμάτων και ακουστικών βαρηκοΐας στο πόσο αντιπροσωπεύουν
με ακρίβεια τη μουσική πρέπει να εξισορροπηθούν με κλινικές παρατηρήσεις
μικρών παιδιών με απώλεια ακοής που ασχολούνται και απολαμβάνουν την
μουσική. Υπάρχει αισιοδοξία γνωρίζοντας ότι η εκτίμηση της μουσικής και
η αντίληψη είναι στην πρώτη γραμμή για το τί οι κατασκευαστές κοχλιακών
 εμφυτευμάτων προσπαθούν να ολοκληρώσουν  και να προοδεύσουν. Μέχρι
εκείνη η μέρα να φτάσει πραγματικά, γιατί πρέπει να επιλέξουμε να
αρνιόμαστε ότι κάθε παιδί με απώλεια ακοής χάνει την ευκαιρία να ακούσει
μουσική στα όνειρά του;



Αναφορές


American Academy of Audiology (AAA). (2003). Pediatric amplification
protocol. Retrieved from

www.audiology.org/resources/documentlibrary/Documents/pedamp.pdf

Abdi, S., Khalessi, M. H., Khorsandi, M., & Gholami, B. (2001).
Introducing music as a means of habilitation for children
with cochlear implants. International Journal of Pediatric
Otorhinolaryngology, 59, 105-113.


Barton, C. (2010). Music, spoken language, and
children with hearing loss: Development and
definitions.Retrieved from www.speechpathology.com

Barton, C., & Robbins, A. M. (2007). TuneUps: A music
program designed to foster communication

development. Valencia, CA: Advanced Bionics.

Bergeson, T. R., Miller, R. J., & McCune, K. (2006). Mothers’
speech to hearing-impaired infants and children with
cochlear implants. Infancy, 10, 221-240.

Bluestine, E. (2000). The ways children learn music:
An introduction and practical guide to music
learning theory. Chicago: GIA Publications.

Campbell, P. S., & Scott-Kassner, C. (1995).
Music in childhood: From preschool through elementary
grades.New York: Schirmer Books.

Chan, A. A., Ho, Y.C., & Cheung, M. C. (1998).
Music training improves verbal memory. Nature, 396, 128.

Chasin, M., & Russo, F. A. (2004). Hearing aids and music.
Trends in Amplification, 8(2), 35-47.

Donnelly, P. J., & Limb, C. J. (2009). Music perception in
cochlear implant users. In J. Niparko (Ed.), Cochlear implants:
Principles and practices (pp. 223-228). Philadelphia: Lippincott,
Williams, & Wilkins.

Drennan, W. R., & Rubenstein, J. T. (2008). Music
perception in cochlear implant users and its relationship

with psychophysical capabilities. Journal of Rehabilitation
Research & Development, 45(5), 779-790.

Galvin, J. J., Fu, Q. J., & Nogaki, G. (2007).
Melodic contour identification by cochlear implant
listeners. Ear & Hearing, 28, 302-319.

Gfeller, K., Woodworth, G., Robin, D. A., Witt,
S., & Knutson, J. F. (1997). Perception of rhythmic
and sequential pitch patterns by normally hearing
adults and adult cochlear implant users. Ear & Hearing,
18(3), 252-260.

Gordon, E. (2003). A music learning theory for
newborn and young children. Chicago: GIA Publications.


Kong, Y. Y., Stickney, G. S., & Zeng, F. G. (2005).
Speech and melody recognition in binaurally combined
acoustic and electric hearing. Journal of Acoustical
Society of America, 117(3), 1351-1361.


Kraus, N., Skoe, E., & Parbery-Clark, A. (2008).
Auditory processing of pitch, timbre, and time:
Implications for language and music. In 2008
Research Symposium: Hear our voices: New
mechanisms in auditory discrimination and speech
in deafness research symposium (pp. 13-17).
Washington, DC: Alexander Graham Bell
Association for the Deaf and Hard of Hearing.


Looi, V., McDermott, H., McKay, C., & Hickson,
L. (2008). Music perception of cochlear implant
users compared with that of hearing aid users. Ear &
Hearing, 29, 421-434.


Marin, M. M. (2009). Effects of early musical training
on musical and linguistic syntactic abilities. Annals of
the New York Academy of Sciences, 1169, 187-190.


McDonald, D.T. (1979). Music in our lives: The early years.
Washington, DC: National Association for the Education
of Young Children.


Mithin, S. (2006). The singing Neanderthals: The
origins of music, language, mind, and body. Cambridge,
MA: Harvard University Press.


Moog, H. (1976). The musical experience of the
pre-school child. London: B. Schott.


Moreno, S., Marques, C., Santos, A., Santos, M., Castro,
S. L., & Besson, M. (2008). Musical training influences
linguistic abilities in 8-year-old children: More evidence
for brain plasticity. Cerebral Cortex, 19(3), 712-23.


The National Association for Music Education (MENC).
(2010). Performance standards for music:Prekindergarten
(Ages 2-4). Retrieved from www.menc.org/resources/view
/performance-standards-for-musicstandards-publications


Patel, A. D. (2008). Music, language and the brain.
New York: Oxford University Press.


Peterson, B., Mortenson, M. V., Gjedde, A., & Vuust,
P. (2009). Reestablishing speech understanding through
musical ear training after cochlear implantation. Annals
of the New York Academy of Sciences, 1169, 437-440.


Schellenberg, E. G. (2004). Music lessons enhance
IQ. American Psychological Society, 15(8), 511-514.


Schwartz, E. (2008). Music, therapy, and early
childhood: A developmental approach. Gilsum, NH:
Barcelona Publishers.


Yuba, T., Itoh, T., & Kaga, K. (2007). Unique
technological voice method (the YUBA method)
shows clear


improvement in patients with cochlear implants in
singing. Journal of Voice, 23(1), 119-124.


Wong, P. C., Skoe, E., Russo, N. M., Dees,
T., & Kraus, N. (2007). Musical experience shapes
human brainstem encoding of linguistic pitch patterns.
Nature Neuroscience, 10, 420-422.